Playground

พื้นที่ศิลปะ “ใต้บ้าน”
ความสุขเล็กๆ ในโลกกว้าง

ศรัณย์ เสมาทอง 12 May 2025
Views: 513

Summary

เอาใจคนรักคาเฟ่และสายอาร์ตกันหน่อย ไม่ว่ายุคไหนสมัยไหน “ศิลปะ” เป็นเครื่องกล่อมเกลาจิตใจผู้คนได้เสมอ ด้วยเชื่อมั่นเสมอว่า “ศิลปะ” คืออีกหนึ่งใน Power of Possibilities มีพลังสร้างสรรค์ให้หลายๆ สิ่งเป็นไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ Thaipower.co พบพื้นที่หนึ่งกลางกรุงเทพฯ ย่านหัวลำโพง ที่เปิดให้คนได้มาลองสร้างงานศิลป์ เริ่มเล็กๆ แต่…คนมาเยอะมาก…ถึงขั้นเรียกว่า Art Community ยอดนิยมของคนรุ่นใหม่ใจกลางกรุง…ที่เป็นพลังคนไทยฮีลใจทั้งคนไทยและต่างชาติ

ขอบคุณภาพ บน (ซ้าย) และสองภาพล่าง จาก “ใต้บ้าน”

เราหลับตาลง…ตั้งสมาธิฟังว่าสิ่งที่ได้ยินแว่วมาคือเรื่องราวเกี่ยวกับศิลปะใช่ไหม คงไม่เสียมารยาทจนเกินไป เพราะน้องสองคนที่นั่งโต๊ะถัดไปคุยกันออกรสจนเราจับความได้ว่า ทั้งสองเตรียมตัวมาวาดรูป คิดมาจากบ้านแล้วว่าจะวาดรูปอะไร ใช้โทนสีแบบไหน

เราแอบยิ้มพร้อมยกกาแฟร้อนขึ้นจิบ “บรรยากาศอาร์ตๆ แบบนี้ช่างดีต่อใจ” ดีใจที่ไม่ว่าเวลาจะผ่านไป คนเจเนอเรชันใหม่อาจจะมีทัศนคติต่อโลกที่ต่างไป แต่ทุกยุคทุกรุ่นยังคงมีศิลปะในใจเสมอมา  ลองมองไปรอบๆ สถานที่แบบไหนนะที่เอื้อให้คนอยากทำงานศิลปะ เป็นศิลปะที่เข้าหาผู้คน และผู้คนก็เข้าถึง ‘ศิลปะ’ ได้อย่างง่ายๆ

“ตรงนี้มีโฮสเทลเกิดขึ้นมาก่อนชื่อ ตำหนิ” แวบแรกที่ได้ยินก็รู้สึกติดใจกับชื่อที่ คุณอ๋อ – อภิสร สวัสดิวงศ์ ผู้ออกแบบที่นี่เอ่ยขึ้นมา “ส่วนคาเฟ่ที่ได้ชื่อว่า ‘ใต้บ้าน’ (Taiban) เพราะอยู่ชั้นล่างใต้โฮสเทลอีกที”

น้องโต๊ะข้างๆ ถือเฟรมเดินผ่านเราออกไปหาที่นั่งวาดภาพ เรารีบชวนกันออกไปคุยข้างนอก “อยากเห็นน้องๆ วาดรูปน่ะ ท่าทางจะมีความสุขดี”

ขอบคุณภาพจาก “ใต้บ้าน”

 

มีตำหนิ = ART

โฮสเทลที่เรียกชื่อกันว่า “ตำหนิ” (Tamni Hostel)  เพราะวัสดุที่ใช้ตกแต่งส่วนใหญ่เป็นของมีตำหนิและบางส่วนของอาคารก็ไม่ได้เก็บรายละเอียดให้ ‘กริบ’ เช่น ใช้ไม้เก่ามาตีผนังโดยไม่ได้ทาสีให้เหมือนกัน  ผนังก็กะเทาะให้เห็นก้อนอิฐบ้าง

“ใต้บ้านก็มาแนวเดียวกัน ใช้วัสดุที่เป็นธรรมชาติ โทนสีธรรมชาติ พยายามไม่ใช้วัสดุสำเร็จรูป หน้าต่างเหล็กหน้าต่างไม้เราก็ทำเองหมดเลย” ผลงานของคุณอ๋อจึงออกมาเหมือนงานอาร์ตชิ้นใหญ่ ดูโดดเด่นในชุมชนหัวลำโพงที่เป็นอาคารพาณิชย์รุ่นเรโทร

เมื่อใต้บ้านคาเฟ่ได้ทำหน้าที่บริการมื้ออาหารเช้าได้สมบูรณ์ดังตั้งใจ มุมมองสร้างสรรค์ก็บรรเจิด “เคยเห็นน้องมายนั่งวาดรูปเล่นอยู่ข้างนอก เราก็…เฮ้ย…มันน่าจะเจ๋งดีนะ ถ้ามีคนมานั่งวาดรูปตรงนี้”

น้องมายที่ว่า คือ วรัญญา พงษ์เพ็ชร์ เด็กอาร์ตรุ่นใหม่จากรั้ววิจิตรศิลป์ มช. ผู้ดูแลกิจกรรมพิเศษที่เกิดขึ้นที่นี่

“มายรู้สึกว่าสเปซมันสวยและน่าทำอะไรได้มากกว่าโฮสเทล ปกติเราเพนต์รูปและทำงานแฮนด์เมดอยู่แล้ว เลยอยากให้มี art space เกิดขึ้นบ้าง”

วรัญญาและอภิสร (ขอบคุณภาพจาก “ใต้บ้าน”)

 

ไอเดียเพิ่มเติม

คาเฟ่ฟีล ‘บ้าน’

ย่านรางน้ำมีคาเฟ่น่านั่ง
ที่ให้ความรู้สึกอบอุ่นแบบบ้าน

ภาพจาก FB: Let’s Say Café: 24 Hours

แถมมีกิจกรรมน่าสนใจ อย่าง Let’s Say
เป็นคาเฟ่ที่ชั้น 2 ของร้านมีร้านบอร์ดเกม
ที่เหมาะจะมาเล่นเกม จะนั่งชิลล์ หรือมานั่งทำงานก็ได้
อ่านต่อได้ที่

ขอบคุณภาพ ล่าง (ซ้ายและขวา) จาก “ใต้บ้าน”

ฤาโลกโหยหาความงาม

หันไปมองพื้นที่โล่งกลางกลุ่มอาคาร แม้ไม่กว้างมากแต่ร่มรื่น “เรามีพื้นที่สีเขียวเยอะ รู้สึกดีที่มีพื้นที่แบบนี้ เดินมาจากข้างนอกตึกเยอะๆ มาเจอพื้นที่สีเขียว แล้วมานั่งวาดรูปกัน”

เริ่มต้นมีเฟรมขนาดย่อมเพียง 2 – 3 ขนาด เตรียมสี พู่กัน ขาตั้งเฟรม และอุปกรณ์ที่จำเป็นสำหรับวาดภาพไว้ให้ คาดหวังว่าจะมีคนสักสิบคนมาชิลในพื้นที่อาร์ตๆ

“เปิดไปแป๊บเดียว มีวันหนึ่งคนมาเกือบ 40 คน มายต้องนั่งมอเตอร์ไซค์กับพี่อ๋อไปซื้อทั้งเฟรมทั้งขาตั้งที่สามย่านมาเพิ่ม ไม่ไหวแล้วคนมาเยอะมากกกกก”

ไม่น่าจะเป็นเรื่องบังเอิญ!!!

เชื่อกันว่าเป็นอิทธิพลของโลกโซเชียล เพราะคนที่มาครั้งแรกๆ ก็ทำคอนเทนต์ของตัวเองว่ามาวาดรูปในพื้นที่สวยกลางกรุงเทพฯ คนที่เห็นก็อยากทำบ้าง บางทีก็เป็นเรื่องหนักไปหากเราจะไปซื้อเฟรม ซื้อสี แล้ววาดรูปแค่ครั้งเดียว มาที่นี่จะมีเตรียมไว้ให้แล้ว

หันกลับไปมองน้องๆ ที่เพิ่งถือเฟรมออกไป ภาพเริ่มมีสีสันขึ้นมาแล้ว

ขอบคุณภาพจาก “ใต้บ้าน”

 

ขนาด ≠ ความสุข

“มายชอบเวลาเด็กๆ มาวาดภาพ เพราะรู้สึกว่ามัน pure มาก ผู้ใหญ่บางคนจะมีกรอบว่าอยากวาดให้เหมือนอันนี้ วาดอะไรแบบนั้น แต่ถ้าเป็นเด็กเขาจะวาดเลย”

ที่นี่จะมี instructor คอยแนะนำ จะช่วยไกด์ให้ว่าควรผสมสีอย่างไร แสงเงาควรจะเป็นแบบไหน แต่เวลามองไปโดยรวมจะแยกไม่ออกว่าใครคือคนมาวาด ใครคือครู เพราะดูเป็นคนยุดใหม่ที่อาร์ตๆ กันหมดเลย

“เรามีที่นั่งเกือบร้อยที่ มีทั้งเป็นโต๊ะใหญ่ๆ มีขาตั้งด้วย บางคนก็ปูพื้นนั่งเลย” คุณอ๋อเสริม “วันธรรมดามากันมากกว่า 30 คน แต่ถ้าเสาร์-อาทิตย์คนแน่นเลย เราไม่กำหนดเวลา เริ่มตั้งแต่ 11 โมง ถึง 3 ทุ่มก็ได้ ไม่มีรับคิว ปล่อยให้เขานั่งได้ยาวๆ ใครมาช้าก็ต้องรอที่ว่างเอง”

เฟรมมีให้เลือกหลายขนาด จากเล็กๆ 20X20 ซม. ไปจนถึง 40X60 ซม. และยังมีเฟรมรูปหัวใจ เฟรมกลม และถุงผ้าให้เลือกด้วย จัดสเตชันวางสีและอุปกรณ์ไว้ให้

“ตอนนี้ก็มีเกรียงเพิ่มมาอีกอย่างหนึ่ง ต่อไปอาจจะมีอุปกรณ์อย่างอื่นเพิ่มอีก กำลังปรึกษากับทีมงานศิลปะครับ”

เฟรมขนาดไหนก็ตาม ถ้าได้วาดภาพที่ชอบ…ความสุขที่เกิดใหญ่โตเสมอ

ขอบคุณภาพจาก “ใต้บ้าน”

 

ก้าวใหญ่สู่ ART COMMUNITY

นอกเหนือจากการวาดภาพ ที่นี่จะมีกิจกรรมพิเศษหลากหลายเวียนมาให้สนุกกัน เช่น โยคะสบายๆ ทำผลิตภัณฑ์สปา workshop เพนต์เคสโทรศัพท์พร้อมติดดอกไม้ใบไม้แห้งลงไปด้วย มี Eco-print หรือการพิมพ์ผ้าด้วยดอกไม้ใบไม้ซึ่งกำลังเป็นที่นิยม

“ส่วนตัวมายคิดว่าตั้งแต่ช่วงโควิดที่ผ่านมาคนสนใจทำงาน DIY กันมากขึ้น หากิจกรรมทำกันมากขึ้น พอหมดโควิดคนก็เริ่มจะหาที่ทำกิจกรรมแบบนั้นนอกบ้าน ก็เป็นช่วงที่เราทำกิจกรรมแบบนั้นพอดี”

เดินดูรอบๆ เห็นมีงานศิลปะอยู่ตามมุมต่างๆ มีภาพ Street Art รูปสัตว์น่ารักๆ ผลงานของ คุณมวย – ปิยศักดิ์ เขียวสะอาด ศิลปินดังจากเชียงใหม่ มีงานอาร์ตรูปนกแขวนอยู่ในบางมุม

“เรามี Artist Residency ด้วย ให้ศิลปินเข้ามาพักเพื่อสร้างงานของเขา เปิดรับทุกประเทศ ทุกเพศ ทุกวัย ระยะเวลาขึ้นอยู่กับงานที่เขาจะทำเลย เคยมีบางคนมาอยู่ 5 วัน หนึ่งอาทิตย์ หรือสองเดือนมาแล้ว”

เคยมีศิลปินทั้งไทยและจากต่างประเทศมาเป็นศิลปินในพำนักมาแล้ว คนหนึ่งมาจากฟิลิปินส์ทำนกในสไตล์ของเขาแขวนตามที่ต่างๆ มีศิลปินจากรัสเซียมาวาดภาพ ศิลปินไทยมาทำงานสื่อผสม และงานศิลปะแนวทดลองบ้างก็มี

ขอบคุณภาพจาก “ใต้บ้าน”

“มีงานที่เป็น live ด้วย อย่างน้องศิลปินคนหนึ่งเขาสีซอแล้วติดปากกาไว้กับคันชัก ให้ปากกามันเคลื่อนไหวไปวาดรูปไปบนกระดาษ  นานๆ ทีก็มี collaborative painting คือ ทุกคนมาร่วมกันทำงานในภาพเดียวกัน”

เคยมีการวาดภาพด้วยการให้คนจับฉลากแล้วทำตามข้อความที่ตนเองได้รับ บางคนต้องวาดรูปเพื่อน วาดหน้าตัวเองในมุมมองของสัตว์เลี้ยง หลับตาวาดรูป เป็นต้น บางครั้งก็มีการวาดภาพบนแผ่นอะคริลิกใส โดยวาดกันหลายๆ คน จนได้ภาพที่เสมือนเป็นผลงานร่วมกัน

กลายเป็น Art Community อย่างสมบูรณ์แบบไปแล้ว (ติดตามกิจกรรมดีๆ ของ “ใต้บ้าน” คลิก)

 

ความสุขเล็กๆ ในโลกกว้าง

“โลกที่เราอยู่ตอนนี้มันเป็น material world มาก แต่ศิลปะมันช่วยกล่อมเกลาเราได้ มายไม่อยากใช้คำว่า escape ไม่ได้ให้หลบหนีไปไหน แต่ว่าศิลปะจะช่วยเปิดมุมมอง เปิดจินตนาการให้มันกว้างขึ้น มันดีต่อใจ”

ศิลปะเป็นเรื่องของปัจเจก ความงามเป็นเรื่องส่วนบุคคล การเสพงานศิลป์แล้วได้อะไร…ก็ย่อมขึ้นกับประสบการณ์ของแต่ละคนเช่นกัน

ขอบคุณภาพจาก “ใต้บ้าน”

“จริงๆ ผมเห็นคนมาที่นี่ก็ดีใจแล้ว” คุณอ๋อที่จากเป็นผู้ออกแบบ ตอนนี้พ่วงหน้าที่คนดูแลพื้นที่ใต้บ้านไปด้วยในตัว “หวังให้เป็นพื้นที่ที่คนมามีปฏิสัมพันธ์กัน มาแล้วได้คุยกับเพื่อนมากขึ้น มีเวลากับเพื่อนมากขึ้น ยิ่งได้ทำสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน อย่างบางคนไม่เคยวาดรูปเลย ได้ลองทำอะไรใหม่ๆ เท่านี้ก็ดีแล้วครับ”

หันกลับไปมองน้องๆ ที่วาดภาพอยู่ ภาพไปได้ไกลแล้ว และเขายังคงมุ่งมั่นด้วยแววตาที่มีความสุข

Author

ศรัณย์ เสมาทอง

Author

นักเขียนและผู้ผลิตรายการเชิงสารคดีอิสระ ชอบตะลอนเวิร์กตามที่ต่าง ๆ พร้อมเล่าเรื่องระหว่างการเดินทาง และบ่อยครั้งก็บันทึกประสบการณ์เป็นบทกวี

Web Editor

ปิ่นอนงค์ วัชรปาณ

Web Editor

บรรณาธิการเว็บ Thaipower.co อดีตบรรณาธิการบางสำนัก นักข่าวและคอลัมนิสต์จำเป็น โกสต์ไรเตอร์...ผู้รักการเดินทาง หลงใหลกลิ่นกาแฟ และเป็นมูฟวีเลิฟเวอร์

Author

พีระรัตน์ ธรรมจง

Photographer

ทุกภาพที่ผมโฟกัสคือสิ่งสำคัญ ครอบครัวก็เช่นกันเป็นสิ่งสำคัญที่ผมโฟกัส