“อะไรดังกว่าระเบิด?… ระเบิดดดดดดดดดดดดดดดด!”
ประโยคนี้ไม่ใช่แค่ประโยคเชียร์อัปประจำวง ของกลุ่มนักเรียนโรงเรียนอัสสัมชัญศรีราชาเท่านั้น แต่ยังกลายมาเป็นชื่อวง “อะไรดังกว่าระเบิด” หนึ่งในทีมผู้เข้าประกวด THE POWER BAND 2022 ซีซั่น 2 จัดโดยวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล ร่วมกับ คิง เพาเวอร์ ไทย เพาเวอร์ พลังคนไทย สำหรับ Class A จากสนามชลบุรี ที่สร้างความว้าวไว้ทั้งชื่อ ทั้งฝีมือ จนได้รับเลือกให้หนึ่งในวงดนตรีที่ทะลุเข้าไปถึงรอบรองชนะเลิศในการประกวดครั้งนี้!
ชื่อวงที่ว่าดูสนุกสดใส ก็คงร่าเริงได้ไม่เท่าตัวแทนทั้ง 5 คน นำทีมโดย แก้มใส – มิณปภัต เรืองชัย (ร้องนำ) เฟิร์ม – ธนัชชา ผาสุข (แซกโซโฟน) ต้น – สุรกริช เกษมเสนาะ (ทรัมเป็ต) ตี้ – สิทธิชัย สิงหราชัย (ทรอมโบน) และ เอ็กซ์ – พรวิวัฒน์ เนื้อลออ (กีตาร์) ที่จะมาช่วยกันเผา เอ้ย! มาเล่าเมาท์มอยกันกับเราในครั้งนี้
เพราะชื่อวงต้องทรงพลัง!
“เราอยากได้วงชื่อแบบปั่นๆ เอาแบบที่มันดังๆ ปังๆ อะไรที่มันดังกว่าระเบิด” สมาชิกในวงคนหนึ่งเอ่ยระหว่างกำลังคิดชื่อใหม่กัน และเพียงประโยคนี้เท่านั้นที่เป็นจุดเริ่มต้น และทำให้ทุกๆ คนเริ่มรู้สึกสะดุดกับประโยคนี้
“คือตอนแรกเกิดจากการที่เราเล่นมุกกันขำๆ ครับ มาสเซอร์เขาเลยถามว่า อะไรดังกว่าระเบิด? พวกเราก็สวนกลับว่า ระเบิดดด! (ตอบแบบออกเสียงดังๆ) ซึ่งตอนนั้นเรารู้สึกว่า เห้ยมันโอเค เราก็เลยคุยกันว่าจะเอาชื่อนี้ตั้งเป็นชื่อวงไหม แล้วก็ตัดสินใจเอาชื่อนี้มาใช้ครับ”
วง “อะไรดังกว่าระเบิด” อาจจะเป็นชื่อวงใหม่แกะกล่อง แต่สมาชิกในทีมกลับเป็นที่คุ้นหน้าคุ้นตา และคุ้นเคยกับเวที THE POWER BAND เป็นอย่างดี เพราะพวกเขาเคยมาประกวดที่เวทีแห่งนี้แล้วครั้งหนึ่ง ในชื่อ วงโนบิร็อง เมื่อปีที่ผ่านมา (2 ภาพต่อไป)
“ปีนี้พวกเราก็ฟอร์มวงกันใหม่ มีสมาชิกบางคนที่ออกไป แล้วก็มีสมาชิกใหม่เข้ามา ตอนนี้เหมือนพวกเราเริ่มเล่นดนตรีกันอย่างจริงจังมากขึ้น เริ่มๆ มีคนรู้จักเรามากขึ้น ก็เลยคิดว่าเอาเป็นชื่อใหม่ไปเลยดีกว่า คนจะได้จดจำได้ แล้วทุกๆ คนในวงก็ชอบชื่อนี้กันด้วยค่ะ” แก้มใสรับหน้าที่เล่าบ้าง
การแข่งขันบนเวที THE POWER BAND เมื่อปีที่แล้วให้บทเรียนดีๆ หลายอย่างกับสมาชิกทุกคน ถึงแม้ว่าในครั้งที่ผ่านมาพวกเขาจะยังไม่ได้รับรางวัลอะไรกลับไป แต่สมาชิกของวงก็ยังคงมุ่งมั่นตั้งใจที่จะกลับมาเวทีนี้อีกครั้งให้ได้ เพราะประทับใจในทุกมาตรฐานของการแข่งขัน ทั้งคณะกรรมการ แสง สี เสียง และเครื่องดนตรีคุณภาพระดับสากล
มาสเซอร์หนุ่ม ยงยุทธ นองเจริญ (ครูหนุ่ม) ถึงกับเปรียบไว้ว่า “ถ้าจะประกวดวงโยธวาทิตต้องแข่งที่ราชมังฯ สำหรับการประกวดดนตรีต้องที่ THE POWER BAND เท่านั้น!!” เลยทีเดียว
กลับมาที่เดิม เพิ่มเติมคือความรู้สึกต่าง
“ประกวดครั้งแรกกับครั้งนี้ต่างกันเยอะค่ะ เพราะว่าครั้งแรกเราเหมือนอยู่ในห้องเฉยๆ ไม่ได้มีคนดู หรือมีกำลังใจจาก พ่อ แม่ เพื่อนๆ ครั้งนี้มีคนดู มีคนมาเชียร์ ก็ได้กำลังใจจากครอบครัว ถ้าใครกังวลอยู่ พ่อแม่ก็จะมาคอยบอกให้สู้ๆ นะลูก อะไรอย่างนี้ ทำให้เรายิ่งมีกำลังใจมากขึ้นค่ะ อีกอย่างคือรู้สึกว่าพวกเราน่าจะอัปสกิลขึ้นจากปีที่แล้วหลายๆ อย่าง ปีที่แล้วไม่มีแอ็กติง ไม่มีอารมณ์ร่วมอะไรเลย…ระหว่างการแสดงบนเวที รู้สึกว่าปีนี้ก็มีจริตมากขึ้น สนุกมากขึ้นค่ะ” แก้มใสพูดไปหัวเราะไป แววตาของเธอบ่งบอกได้ชัดเจนเลยว่าเธอสนุกกับวันนี้มากจริงๆ
“อย่ากลัวที่จะฝัน ไม่มีใครเก่งตั้งแต่แรกอยู่แล้ว พวกเรามาได้ทุกวันนี้เกิดจากความพยายาม
ในการฝึกซ้อมกันทุกวัน แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นพวกเราก็ยังต้องพัฒนาอีก
ยังมีสิ่งที่เรายังต้องเรียนรู้อีกเยอะเพื่อทำให้ฝันเป็นจริง”
แก้มใส – มิณปภัต เรืองชัย (ร้องนำ)
เอ็กซ์เล่าต่อให้ฟังว่า การกลับมาในปีนี้มีสมาชิกที่เป็นเครื่องเป่าเพิ่มเข้ามาด้วย และมีการปรับเปลี่ยนแนวเพลงใหม่ จากแนวร็อกเป็นแนวฟิวชันสวิง และมีหลายๆ แนวผสมผสานกัน เพื่อเพิ่มลูกเล่นลองวงให้ดูแปลกตาขึ้นและน่าสนใจมากยิ่งขึ้น แต่สิ่งที่ยากไปกว่าการฟอร์มวง ปรับเปลี่ยนวงใหม่ คงหนีไม่พ้นการรักษามาตรฐานเดิมจากการประกวดครั้งที่แล้ว “ก็ค่อนข้างกดดันครับ เพราะว่าอยากจะรักษามาตรฐานของตัวเองไว้ แต่พอเล่นไปเล่นมาบางทีมันก็รู้สึกได้ว่า จริงๆ แล้วเราก็อย่าไปสนปีที่แล้วเลย เราก็ทำปีนี้ให้ดีที่สุด ก็โอเคแล้วครับ”
Suggestion
เวลา(ซ้อม)มีไม่มาก แต่เรื่องเต้นสบายมาก พร้อมเสมอ!
คุยกันมาถึงตรงนี้แล้ว เราเพิ่งรู้ว่าวงของน้องๆ มีเวลาซ้อมกันน้อยมาก (แบบ ก.ไก่ล้านตัว) เพราะที่โรงเรียนของพวกเขาเป็นโรงเรียนประจำ ซึ่งหยุดทุกวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ และเป็นกฎของทางโรงเรียนที่นักเรียนต้องกลับบ้าน เรียกได้ว่าในช่วงเตรียมตัวที่ผ่านมาการซ้อมนั้นต้องแข่งกับเวลากันน่าดู “พวกเรามีเวลาซ้อมแค่ตอนเย็นแป๊บเดียวเองค่ะ เก็บรายละเอียดเพลงยังไม่มีเวลาจำโน้ตกันเลย เพิ่งมีเวลามาจำได้ 2 วัน ยังเลือนๆ กันนิดหน่อย เพราะว่าอยู่ ม.6 แล้วค่ะ เรียนก็หนัก งานก็เยอะ รวมตัวกันก็ยากมาก จะเจอกันได้อีกทีก็ 5 โมงครึ่งเป็นต้นไปถึงจะได้ซ้อม มีเวลาซ้อมในแต่ละวัน ประมาณ 45 นาทีค่ะ”
“ตอนซ้อมไม่ค่อยได้ซ้อมเรื่องเพลง แต่เต้นกันนานกว่า” ได้ยินประโยคนี้เข้าไป ทุกคนก็หัวเราะกันยกใหญ่ เราถึงกับเริ่มไม่แน่ใจกันแล้วว่าที่ซ้อมไม่ทันเพราะเวลากระชั้นชิด หรือมัวแต่เปิดสเต็ปสามช่ากันจนเพลิน “สนุกที่สุดเวลารวมตัวกันก็คงต้องเป็นตอนเต้น แล้วก็ร้องเพลงไปด้วยกัน เราทุกคนอินไปกับเพลงด้วยกัน” ใครในวงถือโอกาสเล่าถึงช่วงเวลาสนุกๆ ของตอนซ้อม
ย้อนกลับไปการแสดงบนเวที สมาชิกทุกคนปล่อยพลังและอารมณ์เพลงออกมาผ่านเสียงเพลงได้อย่างจัดหนักและจัดเต็มมาก เพลงช้าก็อิน เพลงเร็วก็แดนซ์กระจาย “อย่างตอนเลือกเพลง เพลงช้า…”พี่ๆ ตัดแว่นให้หน่อย” มาสเซอร์เป็นคนช่วยดูให้พวกเราค่ะ แล้วพวกเราก็คิดว่าเพลงน่ารักดี เอาเพลงช้าไว้โชว์สกิล ส่วนเพลงเร็ว…เพลง “กระเป๋าแบนแฟนยิ้ม” เป็นเพลงที่พวกเราเลือกกันเองค่ะ เพลงที่ 2 นี่โชว์ความเป็นตัวพวกเราแบบเหมือนได้ปลดปล่อย เพลงเร็วๆ นี่สไตล์พวกเราเลยค่ะ มันมาก พวกเราสายโจ๊ะอยู่แล้ว อะไรมันๆ ชอบมาก” ถ้าเรื่องนี้ออกจากปากนักร้องนำแบบนี้…ทำให้เราเห็นภาพชัดขึ้นเลยทีเดียว
ภายใต้ความกดดันที่ต้องจำโน้ตให้ได้ทันก่อนขึ้นแข่ง สมาชิกทุกคนก็ไม่ลืมที่จะช่วยซัปพอร์ตกันและกันจนถึงที่สุด ไม่เว้นแม้แต่เรื่องเครื่องหน้าเครื่องผม งานนี้แก้มใสถึงกับรับบท “บิวตีบล็อกเกอร์” ท่านหนึ่ง เติมหน้าให้ ภูมิ – รติภูมิ สิริวาทิน (คีย์บอร์ด) ด้วยตัวเองเลยทีเดียว “ก็เห็นเขาชอบแอบไปแต่งหน้า แรกๆ ก็บอกทำเพื่องานค่ะ หลังๆ เริ่มใจรักค่ะ แล้ววันนี้หนูเห็นวงอื่นเขาหน้าเต็มกันมาก เห้ยมันยอมไม่ได้แล้วป่ะ แล้วมาสเซอร์ก็ไม่ได้ห้ามเลยค่ะ บอกว่าไปเลยไปแต่งหน้าให้ภูมิเลย หนูเลยจัดค่ะ!”
สำหรับวงแล้ว ภูมิ เป็นเพื่อนที่น่ารัก อารมณ์ดี และเต็มที่กับเสียงดนตรีมากๆ แต่แม้ว่าภายนอกจะดูสดใส แต่ภายในลึกๆ นั้นแสนเปราะบางและบอบช้ำ เพราะภูมิได้ผ่านช่วงเวลาที่แสนยากลำบากเกินกว่าที่เด็กคนหนึ่งจะรับได้มา และทำให้เขาเกือบไม่ได้เล่นดนตรีที่เขารักอีกต่อไป
“โควิดทำให้ที่บ้านของภูมิที่ทำร้านอาหารมีปัญหาเรื่องเงิน ซึ่งเป็นปัญหาที่ใหญ่มากๆ ตอนนั้นภูมิกำลังจะขึ้น ม.4 พอดี ซึ่งตอนแรกทางบ้านก็อยากให้ภูมิได้เรียนต่อในสายอาชีพจะได้มีงานทำ” แต่เพราะภูมิรักในเสียงดนตรีมาก พ่อกับแม่เลยตัดสินใจให้ภูมิเรียนต่อที่นี่และได้เล่นดนตรีที่เขารักต่อไปพร้อมกับเพื่อนๆ ที่ช่วยกันดูแลภูมิอย่างดี
“ถึงจะเก่งไม่เก่งก็ต้องลองทำดูก่อน จะได้ถือว่าเป็นการฝึกตัวเองให้กล้าที่จะทำตามฝัน”
เอ็กซ์ – พรวิวัฒน์ เนื้อลออ (กีตาร์)
บ้านหลังนี้ มีเสียงดนตรี และความรัก
อีกหนึ่งกำลังใจของวงที่คงเป็นใครไปไม่ได้ คือมาสเซอร์หนุ่ม (ครูหนุ่ม) และมาสเซอร์โบ๊ท (ครูโบ๊ท) ที่สมาชิกของวง ชอบเอ่ยถึงกันบ่อยๆ ระหว่างบทสนทนาของพวกเรา “มาสเซอร์เป็นเหมือนพี่ เหมือนเพื่อน เป็นต้นแบบที่ดี เป็นไอดอล เป็นพ่อคนหนึ่ง…ที่เราคุยด้วยได้ทุกเรื่อง เรื่องไหนเราไม่สบายใจก็ไปคุยกับมาสเซอร์ มาสเซอร์ก็จะให้คำปรึกษาได้ค่อนข้างดี เนื่องจากเขาโตกว่าเรามากแต่ไม่ถือตัว สำหรับพวกเรามาสเซอร์ทำดีที่สุดแล้ว ในหน้าที่ของเขา และเขาอยู่ด้วยกันกับพวกเราตลอดทุกช่วงเวลา”
คำว่า “ด้วยแรงแห่งรัก” คงไม่ใช่คำพูดเกินจริงอีกต่อไป เพราะทุกเอเนอร์จีที่ล้นเหลือ ทุกเสียงหัวเราะ ทุกความสดใสของบรรดาสมาชิกวงเกิดขึ้นด้วยกำลังใจจากมาสเซอร์หนุ่ม จากมาสเซอร์โบ๊ท และทุกๆ คนมอบให้กันและกัน กลายเป็นเกราะสร้างความแข็งแกร่งและพลัง ทำให้พวกเขายังคงเล่นดนตรีตามฝันของตัวเองอีกครั้ง และอีกครั้ง
“อยากขอบคุณคิงเพาเวอร์ที่จัดรายการ THE POWER BAND ให้พวกเราได้ลงแข่งขันอีกครั้งหนึ่ง ก็อยากขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีทุกท่านที่จัดงาน” เอ็กซ์พูดทิ้งท้ายด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะส่งไม้ต่อให้แก้มใสที่ดูเหมือนจะอยากพูดอะไรบางอย่าง “ปีนี้เป็นปีสุดท้ายแล้ว หลังจากนี้เราอาจจะรวมตัวยากขึ้น อาจจะไม่มีโอกาสไปแข่งงานอื่นด้วยกันอีกแล้ว ดีใจมากๆ ค่ะ ที่ได้กลับมา”
บทสนทนาทั้งหมดของวงอะไรดังกว่าระเบิด เรียกว่าอ่านเพลิดเพลินจนถึงตอนจบแบบแทบไม่รู้ตัว เช่นเดียวกับบทเพลงของพวกเขาที่ร้องและบรรเลงกันอย่างสนุกทุกตัวโน้ตซึ่งพวกเขา “เล่น” กันอย่างมีความสุขจนเป็นที่จดจำและประทับของใครที่ได้ชมในวันนั้น
ทำความรู้จักวงที่ทะลุผ่านเข้ารอบเพื่อไปรอชิงชนะเลิศกับ วง อะไรดังกว่าระเบิด
